آیا اسلام مخصوص اعراب یا سفید پوستان است؟

دین اسلام دینی کامل و جامع است که مطابق سرشت آدمی است لذا اگر انسان با فطرت خود به آن روی بیاورد آن را مطابق طینت خود می‌بیند و می‌پذیرد و اختصاصی به نژاد و قوم و زبان خاصی ندارد. در دوران کنونی که نژادپرستی و اعتقاد به برتری نژادی بر نژاد دیگر یکی از آزاردهنده‌ترین خبرهای روز جهان مخصوصاً در کشورهای مدعی فرهنگ و آزادی شده است، اسلام، دین مهربانی، مدعی برابری نژادها از بدو ظهور بوده است. وضعیت امروزه و گذشته بسیار نزدیک سیاه‌پوستان در کشورهای مدعی همچون آمریکا یادآور رفتارهای عرب جاهلیت با سیاه‌پوستان است. کشتن زجرآور فرد سیاه‌پوست توسط گروه زیادی و گرفتن عکس یادگاری با آن و ارسال به‌عنوان کارت‌پستال که به لینچ کردن معروف است تا همین اواخر در آمریکا مرسوم بوده است.

تصاویر زیر مربوط به مراسم لینچ کردن و برخی کارت پستال های تهیه شده از این مراسم است

تبرئه شدن قاتلان سیاه‌پوستان در عمل، و وحشی جلوه دادن رنگین‌پوستان در رسانه‌ها، محروم کردن از حقوق اولیه آرامش و زندگی تنها گوشه ننگین از رفتار در حال وقوع هست. به دلیل همین رفتارهای تبعیض‌آمیز است که می‌بینم گرایش رنگین‌پوستان به اسلام بسیار بیشتر است. چراکه اسلام را مرهمی بر زخم خود می‌بینند. آن می‌بینند که پیامبران خدا مخصوصاً پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله هیچ گونه امتیاز نژادى و قومى را نمى‏پذیرد و تمام نژادها و زبان‏ها و اقوام و ملّت‏ها در نظرش یکسان است.

خداوند خطاب به همه انسان‏ها مى‏ گوید: «یا ایُّهَا النّاسُ انّا خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أنْثى وَ جَعَلْناکُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا انَّ اکْرَمَکُمْ عِنْدَاللَّهِ اتْقاکُمْ؛ اى مردم ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره‏ها و قبیله‏ ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید (ولى این‌ها ملاک امتیاز نیست) گرامى‏ترین شما نزد خداوند باتقواترین شماست».(1) در حدیث معروفى از پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله آمده است که در سرزمین منى (در مراسم حج) در حالى که بر شترى سوار بود رو به سوى مردم کرد، و این سخنان را ایراد فرمود: «یا ایُّهَا النّاس! الا انَّ رَبَّکُمْ واحِد وَ انَّ اباکُمْ واحِد، الا لا فَضْلَ لِعَربِىٍ عَلى عَجَمىٍّ، وَ لا لِعَجَمىٍّ عَلى عربىٍّ، وَلا لَاسْوَدٍ عَلى احْمَرٍ وَلا لَاحْمَرٍ عَلى اسْوَدٍ، الّا بِالتَّقْوى، الا هَلْ بَلَّغْتُ؟! قالُوا نَعَم! قالَ لِیُبَلِّغِ الشّاهِدُ الْغائِبَ؛ اى مردم! بدانید: خداى‏ شما یکى است و پدرتان یکى، نه عرب بر عجم برترى دارد، و نه عجم بر عرب، نه سیاهپوست بر گندمگون، و نه گندمگون بر سیاهپوست، مگر به تقوا، آیا متن دستور الهى را ابلاغ کردم؟ همه گفتند: آرى! فرمود: این سخن را حاضران به غائبان برسانند»

---

1. سوره حجرات، آیه 13

منبع: باب یازدهم

تشبیه توسّل‏ به استفاده از موبایل

گاه برخی از مخالفان توسل که تحت تأثیر افکار وهابیت قرارگرفته‌اند برای انکار توسل از شیوه تشبیه استفاده می‌کنند. مثلاً گفته می‌شود: توسل کردن به اموات، در حالی که خدا همه‌جا هست و صدای همه را می‌شنود و همه‌چیز را می بیند و قادر بر همه‌چیز است ، مانند این است که دو نفر که کنار هم نشسته با موبایل با یکدیگر صحبت کنند. درواقع موبایل را واسطه قرار بدهند در حالی که می‌توانند مستقیم با یکدیگر صحبت کنند و اگر درخواستی دارند مطرح کنند!

پاسخ این شبهه بسیار آسان است زیرا اگر برفرض چنین تشبیهی درست باشد، تنها اشکالی که به این کار می‌توان گرفت ناعاقلانه بودن آن است یعنی در چنین حالتی فقط می‌توان به شخصی که از موبایل استفاده می‌کند گفت نادان است اما آقایان وهابی سریعاً شخص را تکفیر می‌کنند و او مشرک می‌خوانند و به همین بهانه ریختن خون او را حلال می دانند، آن‌هم به خاطر کاری که تنها از نظر آنها عاقلانه نیست.

اما این تشبیه مشکل دیگری هم دارد. و آن اینکه در طول تاریخ چنین اعمالی که ازنظر وهابیان غیرعاقلانه یا مشرکانه هست، توسط اولاد انبیاء و صالحان اتفاق افتاده و مورد تائید قرارگرفته است. اگر بگوییم در دسترس بودن خدا برای همگان، موجب شرک است، باید گفت فرزندان حضرت یعقوب علیه السلام نیز مشرک بودند و حضرت یعقوب هم ایشان را تائید کرده و در شرک ایشان شریک است زیرا باوجوداینکه خداوند در دسترس همگان ازجمله فرزندان حضرت یعقوب بود، آن‌ها از حضرت خواستند برایشان استغفار کند و ایشان هم قبول کرد یا ابانا اسْتَغْفِرْ لَنا انّا کُنّا خاطِئینَ؛ اى پدر! براى ما، از خدا آمرزش بخواه، چراکه ما خطاکار بودیم سَوْفَ اسْتَغْفِرُ لَکُمْ رَبّى؛ به‌زودی براى شما از پیشگاه پروردگارم طلب آمرزش مى‏کنم‏ (1)

. در حالی که بنا بر مسلک وهابیان باید حضرت یعقوب علیه السلام می‌فرمود بروید خدا در دسترس شماست. بروید خودتان برای خودتان استغفارکنید و کار غیرعاقلانه و مشرکانه انجام ندهید.

همچنین در صدر اسلام اصحاب پیامبر از یکدیگر درخواست دعا می‌کردند که ، طبق این تشبیه، چنین کاری، عملی مشرکانه و غیرعاقلانه بوده است. چراکه خدا برای همه اصحاب در دسترس بود و هرچه می‌خواستند، می‌توانستند مستقیماً به خدا بگویند، حال‌آنکه هیچ مسلمانی مشرک بودن اصحاب پیامبر را نمی‌پذیرد.

اما در جواب اینکه چرا باوجوداینکه می‌توان مستقیماً از خدا چیزی خواست توسل می‌کنیم؟

باید گفت: طلب دعا یا مغفرت باواسطه یا بی‌واسطه با یکدیگر منافاتی ندارند اما  « توسل » ، عامل سرعت بخشی است که امید استجابت را افزایش می‌دهد و البته خداوند خود دستور به توسل داده است. یا ایها الذین امنوا اتقواالله و ابتغوا الیه الوسیلة؛ ای کسانی که ایمان آورده اید از او ( در انجام معاصی و محرمات ) بپرهیزید و به سویش با وسیله راه یابید.(2)

همچنین از سیره و عمل اولیا خدا و اصحاب نیز می‌توان می‌توان فهمید که توسل امید استجابت بیشتری دارد زیرا اگر مستقیماً دعا کردن بهتر بود آن‌ها به‌جای واسطه قرار دادن غیر خدا، مستقیماً از خدا طلب آمرزش و یا دیگر دعاهایشان را می‌داشتند.

---

1. سوره یوسف، آیات 97 و 98
   

2. سوره مائده، آیه 35

منبع: باب یازدهم

نظر اسلام در مورد همزیستى با پیروان دیگر ادیان

سؤال: آیا اسلام معتقد است باید دیگران را مجبور به پذیرش اسلام کرد؟ در غیر این صورت راه دعوت به اسلام چیست؟

ازنظر ما مسلمانان تنها آیین صحیح خداوند در این زمان اسلام است. بااین‌وجود معتقدیم باید با پیروان مذاهب آسمانى دیگر «همزیستى مسالمت‏ آمیز» داشته باشیم، خواه در کشورهاى اسلامى زندگى کنند خواه در بیرون آن، مگر کسانى از آن‌ها که در مقام مبارزه با اسلام و مسلمین برآیند: «لا یَنْهاکُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذینَ لَمْ یُقاتِلُوکُمْ فِى الدِّینِ وَ لَمْ یُخْرِجُوکُمْ مِنْ دِیارِکُمْ انْ تَبَرُّوهُمْ وَ تُقْسِطُوا الَیْهِمْ انَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطینَ؛ خدا شما را از نیکى کردن و رعایت عدالت نسبت به کسانى که به خاطر دین با شما پیکار نکردند و شما را از خانه و وطنتان بیرون نراندند، نهى نمى‏کند، زیرا خداوند عدالت‏پیشگان را دوست دارد».(1)

البته ما معتقدیم با بحث‏هاى منطقى مى‏توان حقیقت اسلام و تعلیمات آن را براى سایر مردم جهان، تبیین و آشکار کرد، و جاذبه اسلام را به‌قدری قوى مى‏دانیم که اگر به‌درستی تبیین گردد، گروه‏هاى زیادى را به خود متوجّه خواهد ساخت، به‌خصوص در دنیاى امروز که گوش شنوا براى شنیدن پیام اسلام، بسیار است. همچنان که امروزه به علت گسترده شدن ارتباطات بین‌المللی، روزبه‌روز مشاهده می‌شود که تعداد مسلمانان در جهان در حال افزایش است. این پدیده مخصوصاً در کشورهای اروپایی که از فرهنگ و نظم و پیشرفت علمی برخوردارند نشان از این می‌دهد که تازه‌مسلمان شده‌ها، منافاتی بین اسلام و نظم و پیشرفت خود نمی‌بینند. این‌ها همه در حالی است که هجمه شیطانی علیه دین اسلام در رسانه‌های جهان، و همچنین افراطی‌گری‌های برخی منسوبان به اسلام، به نحو چشم‌گیری در حال تبلیغ است. حال تصور کنید اگر این جنگ رسانه‌ای و حماقت داعش مسلک‌ها نبود اکنون اسلام چه جایگاهی داشت.

به همین دلیل‏ ما معتقدیم: نباید اسلام را از طریق جبر و فشار به دیگران تحمیل کرد: «لا اکْراهَ فِى الدِّین قَدْ تَبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَى؛ در قبول دین اکراهى نیست زیرا راه درست از نادرست آشکار شده است».(2) بلکه بهترین راه دعوت به اسلام عمل کردن مسلمین به دستورهاى جامع اسلام‏ است.« کونوا دُعاةً لِلنّاسِ بِغَیرِ ألسِنَتِکُم ، لِیَرَوا مِنکُمُ الوَرَعَ وَالاِجتِهادَ وَالصَّلاةَ وَالخَیرَ ، فَإِنَّ ذلِکَ داعِیَةٌ؛ مردم را با غیر زبان خود [به مذهب خویش] دعوت کنید، تا پارسایى و سخت کوشى [در عمل و عبادت] و نماز و خوبى را از شما ببینند؛ زیرا اینها، خود [بهترین] مبلّغند.»(3)

---

1. سوره ممتحنه، آیه 8
2. سوره بقره، آیه 256
3. اصول کافی : ج2 ، صفحه 78

منبع: باب یازدهم